شبانگاه است
وباز
خیالت
در آغوشم آرمیده.
برایش
لالایی خوانده ام:
"لالا، لا، لا گل لاله
بگو، عشقم کجا خوابه
لالا، لا، لا گل مریم
به یادتو بازم،هر دم
می خونم شعر لالایی
عزیز دل کجا خوابی"
باز هم یادت
گوش می دهد
می بیند
و مرا می بوسد
دستش را می گیرم ومی خوابم
من ویادت
هر شب
دلتنگ تو می شویم
صبح ها
که بیدار می شوم
در آغوشم نیست
کنار تو آمده
و باز
تا بیدار می شوم
زودتر از
باز شدن پلک هایم
برمی گردد
و
بوی تورا
برایم
به ارمغان می آورد.
براستی که
چقدر
یادت با وفاست؛
هرگز
دمی،
تنهایم نمی گذارد.
شاعر:اکرم (قلمدون)
درباره این سایت