نوشین لبم در خواب خوش،بی تاب رویش گشته ام
آذین زدم شب رابه دل، مدهوش مویش گشته ام
دانم که درخوابست ومن عاقل ترین دیوانه ام
بی تاب او، بی خواب او، آواره میخانه ام
من با شراب چشم او، ساغرترین مستانه ام
بربستر تاریک شب امشب غزل را زاده ام
شاعر: اکرم (قلمدون)
درباره این سایت